Eenzame bloem?

• Alles in het ene

In China leefde eens een monnik die heel goed in tuinieren was. Zelfs de koning werd jaloers op zijn tuin en op een dag kwam er iemand bij de koning en zei: “Nu moet u er toch eens gaan kijken. Ik heb nog nooit zulke bloemen gezien – miljoenen, de hele tuin van de zenmeester staat vol met bloemen. En de geur – het is zo heerlijk. U mag dat niet missen! U moet echt gaan kijken.”

Het was te veel voor de koning om de tuin van die arme man te gaan bekijken. Hij had zelf een grote tuin, honderden vierkante meters groen. Er werkten honderden tuinlieden. Maar de man hield aan: “Het gebeurt misschien nooit weer.”

De koning moest dus wel gaan en zei: “Ga jij maar vast en zeg hem dat ik morgenochtend naar zijn tuin kom kijken.”

Dat werd de monnik meegedeeld en de volgende morgen kwam de koning met zijn hele hofhouding, zijn generaals, de koningin en de prinses. De hele stad lag stil; duizenden mensen verzamelden zich rond het klooster. De koning kwam, keek om zich heen en zei: “Wat! Men heeft mij gezegd dat er miljoenen bloemen waren en ik zie slechts één bloem in de tuin!” De monnik zei: “Inderdaad. Er waren er miljoenen, maar vannacht hebben we ze allemaal weggehaald, omdat we in het ene geloven.”

De koning werd een beetje verdrietig en zei: “Maar zij staat er zo eenzaam bij.” De monnik lachte en zei: “Zij is niet eenzaam, zij is de mooiste en in haar zijn alle bloemen.”